سکوت بی وحشت

روزایی که تموم می شن روزایی که توی یه دورانی آرزو می شن و تمامی آنها رو می شه در یک آن به دست فراموشی سپرد. لحظه هایی که در اوج ناامیدی و تنهایی انگیزش و نشاط رو توی تک تک سلول های بدنت تزریق می کنه.دقیقه ای آرامش بدون قرص بدون آمپول بدون سیگار.یه لذت تکرار شدنی ولی هر بار لذت اولین بار.
با این لذت خودم و گول میزنم و فرار می کنم از هیاهوی درونی از حال و فرار از فردایی وحشتناکتر از دیروز .
بیشتر اوقات بهترینا خودشون
کلک خودشون رو می کنن
فقط واسه اینکه فرار کنن
و اونایی که باقی می مونن
هیچ وخ درست و حسابی
حالیشون نمی شه
که چرا یکی
باس بخواد از اونا فرار کنه
//////////////
از تنهایی بدتر هم
یه چیزایی هست
ولی اغلب اوقات
چند دهه طول می کشه
تا همین رو بفهمی
و بیشتر اوقات
وقتی حساب کار دستت می یاد
که دیگه خیلی دیر شده
و هیچی
از خیلی دیر شدن بدتر نیست.
/////////////
دمدمای صبح
پرند ها روی سیمای تلفن
چشم انتظار و قتی من
ساعت شیش صبح
ساندویچ مونده دیروز رو خوردم
یه آخر هفته بی سر و صدا
یه لنگه کفش یه گوشه
شق ورق و
اون یکی افتاده کنارش
آره بعضی از زندگیا فقط
به درد حروم شدن می خورن